Tomasz Gromadka

Wiersze

Nie złapiesz mnie za pierś Tak jak nie wyszepczesz mi kurwy Do ucha i krocza Nie powiesz Że ciąża to mój obowiązek Że jestem złą matką niepolską Nie sikniesz we mnie i nie zwiejesz Nie będziesz wymagał więcej Za mniej Za grube kostki Zbyt wąska miednica i szalona Za słabo Nie dość wierząca Nie zaśmiewa się z dowcipów Nie otrzymam poniżenia od dyskursu I chlapnięć seksizmu Nie poczuję

Adrienne Rich

Wiersze

[…] ciągle musimy się liczyć ze Swiftem,/ który brzydził się ciałem kobiety, chwaląc jej umysł,/ z lękiem Goethego przed Matkami, Claudelem znieważającym Gide’a/ i duchami – o dłoniach zaciśniętych od stuleci – —/ artystek, które zmarły w połogu, szeptunek zwęglonych na stosie,/ stuleciami nienapisanych książek, które piętrzą się za tymi półkami;/ i ciągle musimy wpatrywać się w brak/ mężczyzn, którzy nie chcieli; kobiet, które nie mogły mieć głosu/ w naszym życiu – w te ciągle nieprzeprowadzone wykopaliska,/ zwane cywilizacją, ten akt tłumaczenia, ten półświat

Michał Czaja

Wiersze

ziemi jest coraz mniej a terytorium nas przerasta/ ale nie ma nas bo my to przemoc wspólnoty gdzie jest/ ten nowy kod do nowych zamieszkań i nowych rozmów// które tak bardzo chcieliśmy wyprowadzić ze wspólnego wstydu/ i lęku przed następnym krokiem przed nowym zbliżeniem/ próżnia rośnie a przemoc spada tylko w statystykach/ nikt nie policzył tych wszystkich igieł w mojej głowie// a my chcemy po prostu spokojnie pogadać podzielić się sobą/ wyjść w to bez prawa własności bez pozwolenia na budowę/ szansa na pocałunek to tylko ta chwila…

Joanna Mueller, Michał Czaja

To nie tak jak myślisz, siostro / Wspólny pokój

gdzie się spotkamy, serdeczne? jakiej poniechamy/ różnicy? na granicach grasuje Sister jak Robin/ Hood – przejmuje do puli prywatne historie/ a potem obdziela po równo. na tym polega/ gościnna rebelia: viva urawniłowka, brygada/ roszczeniówka! tutejsze dziewczynki zamiast ukąszeń/ noszą heglowskie malinki. nie takie z nich krainy/ łagodności, jak je papa z mamcią chowali: zaliczają/ czytanki dla Arachne, przy kawce i pralinkach/ organizują opór wobec wyrafinowanych form/ opresji; nie tańczą rewolucji, lecz ją wysiadują, mnożą/ się przez podział, a nie konstatację.

Piotr Mierzwa

Pierwszy pocałunek

Wszyscyśmy, struchlali, mordercy marzeń, zapuszczone albo i wysportowane/ cienie swojego ciała, wielkie małe miasta, Walhale i przerośnięte wsie polskie,// ja nam tu daje polsko-niemieckie pojednanie, masakruję teraz wszystkich nas/ wybranych, wszystkie nasze plewy i ziarna, odsiane moimi smukłymi dłońmi/ Kopciuszka i malutkimi stopami Calineczki, wszyscy idziemy w torbie chmur –// dym, w którym się przeobrażamy – do stratosfery, oto ja, nazista uniwersalny, prawdziwy Żyd-Polak, wprowadzam w życie jedyne moim obłędnym zdaniem/ rozwiązanie…

Jarosław Kapłon

Wiersze

nie obowiązują mnie/ żadne konwenanse nasłuchuję kroków// choćby stuknięcia bądź odgłosu moja twarz odbita w lustrze/ wygląda nieznajomo znów ją odtrącam nie rozmawiam ze sobą// dręczy mnie myśl o samotności w telewizji Tour de Pologne...