There was a woman in Somalia

her passion was to run

pamięci dwudziestojednoletniej olimpijki
Samii Yusuf Omar
która by biec, musiała zbiec
przed prześladowaniem
i której bieg ubiegło morze.

tydzień po IO w Londynie

po masakrze
prawie pół roku chodził mi po głowie
tytuł „Dlaczego lubię Grønland”
ale zamiast pisać
fotografowałam (hinduskie napisy
grupki kolorowych matek z wózkami
mężczyzn na pchlim targu
na którym czułam się nazbyt swojsko)
albo dotykałam czego się dało
w orientalnych marketach
albo przesuwałam wieszaki
z używaną odzieżą we Fretexie
teraz na Grønland
z deszczem spływają kolory
dzielnica skuliła się w sobie
w centrum Oslo wciąż mokną kwiaty.

Oslo, wrzesień 2011

przez zielony las
jechał autokar
z twoim młodszym bratem i tatą
Esad był w drugim autokarze ze swoim wujkiem
lipcowe słońce chowało się za górami
małemu chciało się coli
kiedyś jechaliście tą samą drogą z rodziną Esada
by obejrzeć tamę, potem poszliście na pizzę
tym razem nie było oglądania tamy w Petkovci
serbscy żołnierze w przepoconych kurtkach
mieli na ten dzień inny plan:
najpierw rozstrzelali
żywych mężczyzn
ze Srebrenicy
a potem, do samego rana
dobijali niespełna umarłych
dopiero w południe poszli na pizzę

jak poeta z poetą
rok 1995
rosyjski poeta
z wizytą przyjacielską
u poety serbskiego
rozmawiają o ważnych sprawach
patrząc na życie
z perspektywy
poetów wielkich
narodów słowiańskich
i wzgórza nad Sarajewem
potem przechodzą do czynów:
– Chcesz sobie postrzelać
do ruchomych celów?
Który wybierasz?
pyta poeta serbski
– Może na początek niech będzie
jakiś staruszek, albo pies…
mówi poeta rosyjski,
bo głupio mu się przyznać, że
właściwie nie chce strzelać do ludzi
ale przecież Radowanovi
się nie odmawia