Przepraszam,

Ilustracje: Ola Wasilewska

Przepraszam, czy nieopatrznie spaliłem jakiś komitet?
Błona kpiąco-jebiąca zdaje się nie kończyć, kropka rynku
kropka w kropkę przebywa w kropce. Zakładam własne,
inaczej, niż kolega z biura, który na czas wzajemnej izolacji
przygotowuje zapas odzieży w galerii za rogiem. Ale można i tak,
gdy kiedykolwiek czegoś ci brak, gdy odwracają się plecami,
by nie dać sobie przekazać. Choć tak naprawdę nie zmieniło się nic:
episkopatointeligencja po prawej, eksperci spraw wszelakich
okrakiem na barykadach, które postawił ktoś inny, a dla ciebie?
Autorski koktajl uprzywilejowania i wykluczenia, kostka brukowa
rozwiązująca palący problem skateboardingu u dzieci.
Niewidzialny ogon buldożycy ewidentnie macha psem.

 

Wiersz pochodzi z antologii Wakacje od istnienia? Czternastodniówka literacka.

Tomasz Bąk

(1991) Kolektyw schizofreniczny, autor trzech książek z wierszami, poematu Bailout (WBPiCAK, 2019) i jednoaktówki Katedra (Wydawnictwo papierwdole, 2019). Laureat Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius w kategorii debiut za tom Kanada (WBPiCAK, 2011) i Poznańskiej Nagrody Literackiej – Stypendium im. Stanisława Barańczaka za tom Utylizacja. Pęta miast (WBPiCAK, 2018). Mieszka w Tomaszowie Mazowieckim.

Zobacz inne teksty autora:

    Wakat – kolektyw pracownic i pracowników słowa. Robimy pismo społeczno-literackie w tekstach i w życiu – na rzecz rewolucji ekofeministycznej i zmiany stosunków produkcji. Jesteśmy żywym numerem wykręconym obecnej władzy. Pozostajemy z Wami w sieci!

    Wydawca: Staromiejski Dom Kultury | Rynek Starego Miasta 2 | 00-272 Warszawa | ISSN: 1896-6950 | Kontakt z redakcją: wakat@sdk.pl |