Monika Błaszczak
Robimy hałas, mówimy z sensem
Kobiety do wyjścia na scenę zbierały się od miesięcy, od lat, od wieków. Przez kilka ostatnich sezonów konkursów nazywanych slamami poetyckimi, odbywających się regularnie w kilku miastach w Polsce, kobiety, babki, dziewczyny stoją na niej bardzo pewnie. Są dobre w tym, co robią, i publiczność chce ich słuchać. Przestały się bać, że to, co mają do powiedzenia, jest nieważne, bo jest tylko ich doświadczeniem.
Paulina Małochleb
Służące też chcą całego życia
Reportaże Madejskiej i Kuciel-Frydryszak przedstawiają los kobiet poszkodowanych z powodu biedy i braku wykształcenia, ale też to, jak świadomie ich pracodawcy ten stan utrzymywali. Pisma katolickie – jedyne źródło edukacji dla tych służących, które w ogóle umiały czytać, przedstawiały pozycję służących jako „naturalnie niższą” [...]
Wiktoria Klera
Rosnąć po grób
Nowy tom Urszuli Honek Pod wezwaniem wprowadza nas w mroczny świat – wszystko, co wydarza się pomiędzy początkiem a końcem życia, stanowi w nim powód do płaczu. Poszukiwanie w tym układzie sensu może stanowić mylny trop, podobnie jak próba rozwikłania zagadki tytułu książki. Fraza „pod wezwaniem” wymaga dopowiedzenia – poezja Honek jednak pozostawia miejsca puste. To świat, w którym albo czegoś nie ma, albo jest tragedia.
Ewa Jarocka
Wiersze
o odbieraniu chcę się tak wkurwić, by mieć odwagę nawtykać ci od nacjonalistów. jesteś płytkim gnojem, nawet wiesz, że rasistą. mówisz: wyniosłem to z domu. moja babcia też nie lubiła czarnoskórych, mówiła o nich: ci obrzydliwi murzyni. odwracała głowę, gdy się całowali, musiała widzieć zwierzęta. ale ja jestem lepsza niż ona. umiem z tego, co […]
Emilia Konwerska
Przemoc, przymus, konieczność
Historia przemocy jest opowieścią o gwałcie i jego konsekwencjach. Czym różni się od innych takich historii, które znamy z literatury? [...] Louis w swojej prozie podnosi tematy winy i odpowiedzialności. Przede wszystkim bohater sam zaprosił Redę do swojego domu. Zaprosił do domu gwałciciela. Kiedy wydarzy się coś złego, każda nasza decyzja staje się nieostrożna, każda rozmowa, kontakt z drugim człowiekiem zamienia się w zaproszenie do przemocy.
Svatava Antošová
Wiersze
Damska jazda Kiedy właściwie zaczął się ten nasz morderczy ciąg „przez królestwo zielonego księżyca” pełen komicznie upiornych istot przypominających pielgrzymkowe straszydła z marami karminowych szafotów wokół których się tańczy i rododendronów śpiewających tęskne melodie z dna cmentarzysk słoni Słyszałyśmy też płacz nowo narodzonych królewien i śmiech umierających dzieci potem rozkazy drobniutkich Chinek w mundurach które […]
Lidia Karbowska
Wiersze
Setaloft pięćdziesiąt miligramów, hydroksyzyna doraźnie, a co tam u ciebie, też w porządku? Porządek, taki chaos trzymający się w pozornych ryzach pozornego ładu (wikipedia.com). Z okazji Dnia Kobiet pouprawiam sobie trochę tak zwanej prozy kobiecej i poopowiadam wam o pustce i tęsknocie, co jak grzyb śmiercionośny we mnie mieszka. Jedne kobiety uprawiają seks, drugie prozę kobiecą, rzadko się to podobno, według statystyk, pokrywa.
Joanna Mueller (tekst), Joanna Łańcucka (komiks)
o party rety! (głos z dominantą, Liryczna Amstafka)
znowu stuknęła dekada ogłady – odsiadki na prywatce – czy może już dwie? przydałby się lekki demontaż filarów ogólny obsztorc, lecz zamiast tego kace i kliny, przeloty déjà lu chłopcy z grupy trzymającej tabu obnoszą hymeny honoru, a dziewczyny w ramach społecznego czynu (że tak stęknę do rymu) sadzą narcyzy na zagonach ego – kolego [...]