po sezonie

bardziej martwa niż żywa
ale jednak wypływam

co mieli potonąć – potonęli; co mieli, w otwarciu
oczu i ust na to, co morskie, a kresne, ostać się – ostali

dobre wiadomości

na szczęście stan osób zmarłych
pozostaje bez zmian. u mnie:
nie tylko zmarłych i nie tylko osób.

zrywam się z tych strat
jak pies z łańcucha,

ale tylko w śnie.

Nerwów, wełny

Niewybaczone winy, niezalizane rany. Że pijesz truskawkowego szejka w maku, to nie znaczy, że wszechświat się nie rozpadł – takie informacje dochodzą do nas dłużej niż błyski gwiazd, niż echa nieistniejących galaktyk.

Skulić się rannym wilkiem, odchodzącym słoniem, skulić się, jak potrafią niewyklute pisklęta, niewyrodzone dzieci, skulić się i zlizać z siebie całą powierzchnię, naskórek, aż zostanie – co?

Pustka, może światło, może dziura – ropiejąca w zębie, pulsująca, bolesna.