na szczęście pada

rozerwana wieczorem
między papierosem a płucem
między płucem a brzuchem rozerwana
oddechem
rozerwana brzuchem
między portfelem a tesco
spływam wodą jak słowem
w dół high street na dalston
londyn cieknie przez dziury w moim płaszczu i
butach
polska cieknie mi z zatok
polska cieknie mi z powiek

obserwatorzy

nie wiem
nie znam
adresów
twarze mają pewnie
przyjaciół i wrogów

wiem
tylko tyle o nich
że oczy mają bez białek
szklane lub
plastikowe
pcv
mdf
i zamiast dłoni

macki

mechanika kwantowa

przespałam się z tobą dzisiaj
bo potrzebuję
mięsa
cudzego ciała
nie potrzebuję
oddania
chcę tylko
natarcia
twojego na moje
czuć że każda moja
cząsteczka z twoją się ściera
że żyję

erotyk

w tramwaju
śnię
o tym
że klękam za
tobą
palcami obracam cię w
swoją stronę
i już za chwilę
tuż zaraz po tym
jak wszystkie
ci włosy staną
na baczność
jak każdy na
tobie milimetr
skóry
zamieni się w
gęsiej skórki
taflę

ja zniknę
zanurzę pod twoją
powierzchnię
ty wtedy
weźmiesz
(być może)
moje ciało

małżeństwo

kiedy zażywam
przyjemności
ty wtedy
umierasz

gdy poszczę
próbując wyjść ci naprzeciw
ty zapadasz się w sobie
umierasz
mnie

i jak jeszcze cię czuć
i jak cię zaspokoić

moje ciało?

świt w peckham

donice
ustawione dziwacznie
absurdalność sztucznych świateł o
świcie i
lisy

o tym tylko potrafię myśleć
po nocy zdradzonych przyjaźni
gdy płynę pieszo porankiem
przez wielokrotnie zagięte ulice
przez świat, który zmierza ku wojnie
w ciszy
w żółtawym błękicie